محمود فرشچیان، یکی از نامدارترین چهره‌های هنر نگارگری ایران، در سن ۹۵ سالگی چشم از جهان فروبست. این هنرمند برجسته که آثارش سال‌ها الهام‌بخش هنردوستان و نقاشان ایرانی بود، روز شنبه ۱۸ مردادماه در ایالات متحده آمریکا بر اثر ابتلا به ذات‌الریه درگذشت.
فرشچیان متولد ۴ بهمن ۱۳۰۸ در شهر اصفهان بود؛ شهری که از دیرباز مهد هنرهای سنتی ایران به‌شمار می‌رفت. او از همان کودکی تحت تأثیر فضای هنری خانواده‌اش قرار گرفت. پدرش که در زمینه فرش فعالیت داشت، او را به کارگاه نقاشی میرزا آقا امامی برد؛ جایی که استعداد فرشچیان در نقاشی شکوفا شد. پس از آن، نزد استادان بزرگی چون عیسی بهادری آموزش دید و در مدرسه هنرهای زیبای اصفهان تحصیل کرد.
فرشچیان برای تکمیل دانش هنری خود، راهی اروپا شد و سال‌ها در موزه‌های معتبر به مطالعه آثار کلاسیک غربی پرداخت. او خود گفته بود که همیشه اولین نفری بود که با کتاب و قلم وارد موزه می‌شد و آخرین نفری بود که آن را ترک می‌کرد. این پشتکار و عشق به هنر، پایه‌گذار سبک منحصر به‌فردی شد که در آثارش به‌وضوح دیده می‌شود.
از جمله آثار برجسته و ماندگار این استاد بزرگ می‌توان به «ضامن آهو»، «سخت‌ترین امتحان»، «داستان حضرت ابراهیم»، «غدیر خم» و «رمی جمره» اشاره کرد؛ آثاری که نه‌تنها در ایران بلکه در سطح بین‌المللی مورد توجه قرار گرفتند و جایگاه فرشچیان را به‌عنوان یکی از چهره‌های تأثیرگذار هنر معاصر تثبیت کردند.
دو روز پیش از درگذشت او، خبری مبنی بر به کما رفتن این هنرمند منتشر شد که توسط همسرش و رئیس سابق فرهنگستان هنر تکذیب شد. با این حال، خبر درگذشت وی اکنون توسط فرهنگستان هنر تأیید شده است.
درگذشت محمود فرشچیان، ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه هنری ایران محسوب می‌شود. او نه‌تنها نقاشی را به سطحی جدید رساند، بلکه با تلفیق هنر سنتی و نوآوری‌های شخصی، میراثی ارزشمند از خود به‌جا گذاشت. یاد و نام این استاد فرهیخته در تاریخ هنر ایران جاودانه خواهد ماند.
