تهران – الکسیس گندوز، دروازه‌بان الجزایری-فرانسوی باشگاه پرسپولیس، در گفت‌وگویی صریح با نشریه فرانسوی اکیپ، از تجربه حضور خود در ایران و تیم پرسپولیس سخن گفت. این دروازه‌بان ۲۹ ساله، که تابستان گذشته به جمع سرخپوشان پایتخت پیوست، اذعان کرد که ایران او را واقعاً شگفت‌زده کرده و روزهای بسیار خوبی را در این کشور پشت سر گذاشته است.
گندوز که در فرانسه متولد شده و سابقه چهار فصل بازی در لیگ حرفه‌ای الجزایر را در کارنامه دارد، از نحوه انتقال ناگهانی‌اش به لیگ ایران و حضور در پرسپولیس پرده برداشت. او در این باره گفت: “اولین باری که با من تماس گرفتند، به خودم گفتم: خدایا، ایران، واقعاً…! من با برایان دابو تماس گرفتم؛ کسی که او را از سن‌اتین می‌شناختم و می‌دانستم که سال ۲۰۲۳ با سپاهان قرارداد امضا کرده است. دابو به من گفت: اگر قرارداد برایت مناسب است، همه چیزهایی را که در رسانه‌ها درباره ایران شنیده‌ای یا درباره این کشور به تو گفته شده فراموش کن! به آنجا برو و تجربه‌ای شگفت‌انگیز خواهی داشت؛ به خصوص در پرسپولیس. من امضا کردم و واقعاً از ایران بسیار شگفت‌زده شدم.” این نقل قول، نشان‌دهنده تردیدهای اولیه و سپس تغییر دیدگاه او پس از حضور در ایران است.
موفقیت در پرسپولیس و اهداف بزرگ آسیایی
گندوز در ادامه به موفقیت‌های خود در پرسپولیس اشاره کرد و افزود: “از نظر شخصی، همه چیز بسیار خوب پیش می‌رود. من با پرسپولیس در ۳۶ بازی در رقابت‌های مختلف ۱۴ کلین‌شیت داشته‌ام. امیدواریم که به مقام دوم برسیم و جواز حضور در لیگ نخبگان آسیا را به دست آوریم.” این آمار، نشان‌دهنده عملکرد موفق او در دروازه پرسپولیس است و اهداف بلندمدت او برای رقابت‌های آسیایی، بیانگر جاه‌طلبی‌های این بازیکن و تیمش است.
مسیر دشوار تا پیراهن تیم ملی الجزایر
دروازه‌بان پرسپولیس درباره حضورش در لیگ الجزایر و رسیدن به پیراهن تیم ملی این کشور صحبت کرد: “۱۰ سال در سن‌اتین فرانسه بودم؛ به طوری که چهار سال در تیم اصلی بودم. همچنین به باشگاه پائو برای دو فصل قرض داده شدم و سپس به الجزایر منتقل شدم. من به مرحله‌ای خاصی با سن‌اتین رسیده بودم تا جایی که نمی‌توانستم بیشتر منتظر بمانم تا فرصت بازی پیدا کنم، نمی‌خواستم دوباره روی نیمکت بنشینم و می‌خواستم تأثیرگذار باشم و بازی کنم. این فرصت در الجزایر برایم فراهم شد و با باشگاه اتحاد الجزایر و سپس باشگاه شباب بلوزداد قرارداد امضا کردم و چهار سال در الجزایر گذراندم.”
او ادامه داد: “تیم ملی الجزایر همیشه در ذهن من بود. به خودم گفتم، آیا ممکن است از طریق بازی در لیگ دسته دوم فرانسه فرصت پیدا کنم؟ آن زمان، رقابت با رایس مبولخی که هنوز حضور داشت، دشوار بود و الکس اوکیدجا نیز در لیگ ۱ بازی می‌کرد. بنابراین کار آسانی نبود. به خودم گفتم، باید بروی و برای خودت نامی در الجزایر بسازی، این کشور توست. عنتر یحیی (مدیر ورزشی سابق اتحاد الجزایر) کسی بود که وقتی در اورلئان بود با من تماس گرفت و من را به باشگاه اتحاد الجزایر آورد.” این بخش از صحبت‌های گندوز، نشان‌دهنده اراده قوی و تلاش او برای رسیدن به رؤیای بازی برای تیم ملی کشورش است.
هویت دوگانه و رویاهای جام جهانی
گندوز درباره رابطه‌اش با الجزایر گفت: “پدرم ۱۰۰ درصد الجزایری و مادرم ۱۰۰ درصد فرانسوی است. بنابراین در فرهنگی دوگانه در محله‌ای با افراد از همه ادیان و پیشینه‌ها بزرگ شدم. من همیشه به الجزایری‌بودنم افتخار می‌کردم. نگفتم که من اصالتاً الجزایری هستم بلکه گفتم من فرانسوی-الجزایری هستم. این در درون من، در خونم ۵۰ درصد بود، اما در ذهنم ۱۰۰ درصد بود.” این هویت دوگانه، یکی از ویژگی‌های بارز شخصیت گندوز است که او با افتخار به آن اشاره می‌کند.
وی در مورد نخستین تجربه حضور با تیم ملی الجزایر نیز اظهار داشت: “برای اولین بار سپتامبر گذشته دعوت شدم و همه چیز با دیگر دروازه‌بان‌ها، آنتونی ماندریا و الکساندر اوکیدجا، بسیار خوب پیش می‌رود. بازی با تیم ملی الجزایر در جام ملت‌های آفریقا دیگر یک رویا نیست، بلکه یک هدف شده است. هر روز که بیدار می‌شوم به خودم می‌گویم باید سخت‌تر کار کنم. جام ملت‌های آفریقا مراکش و شاید جام جهانی ۲۰۲۶ در پیش است. باید بیشترین تلاشم را بکنم. من نهایت تلاش خودم را به کار می‌گیرم تا در این دو رقابت بزرگ حضور داشته باشم.” این بخش، بیانگر جاه‌طلبی‌های گندوز در عرصه ملی و امیدواری او برای حضور در بزرگترین رویدادهای فوتبالی جهان است.