محققان ایرانی موفق به ابداع وصله‌های ریز سوزنی زیست‌تخریب‌پذیر شده‌اند که قادر به آزادسازی اکسیژن و تسریع روند بهبود زخم‌های مزمن هستند.
زخم‌های مزمن، به دلیل کمبود اکسیژن در بافت آسیب‌دیده، روند بهبودی بسیار کند و پیچیده‌ای دارند. محققان با الهام از این موضوع، وصله‌هایی طراحی کرده‌اند که حاوی ریزسوزن‌هایی از جنس ژلاتین متاکریلویل هستند. این ریزسوزن‌ها پس از قرارگیری روی زخم، به آرامی در پوست نفوذ کرده و اکسیژن آزاد می‌کنند. این اکسیژن اضافی به سلول‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند تا سریع‌تر ترمیم شوند و روند بهبود زخم تسریع شود.
یکی از مزایای مهم این وصله‌ها، زیست‌تخریب‌پذیر بودن آن‌هاست. بدین معنا که پس از انجام وظیفه خود، به طور طبیعی در بدن جذب شده و هیچ‌گونه آسیبی به بافت‌های اطراف وارد نمی‌کنند. همچنین، این وصله‌ها هیچ‌گونه عوارض جانبی سمی ندارند و برای بدن کاملاً بی‌خطر هستند.
نتایج آزمایش‌های انجام شده روی نمونه‌های آزمایشگاهی و جانوری نشان داده است که این وصله‌ها قادر به افزایش میزان اکسیژن در بافت‌های آسیب‌دیده و بهبود قابل‌توجهی در روند بهبود زخم هستند. این دستاورد می‌تواند تحولی عظیم در درمان زخم‌های مزمنی مانند زخم‌های دیابتی، زخم‌های بستر و زخم‌های ناشی از سوختگی ایجاد کند.
با توجه به نتایج امیدوارکننده این تحقیق، انتظار می‌رود که در آینده نزدیک این وصله‌های نوآورانه به بازار عرضه شده و در اختیار بیماران قرار گیرد. این دستاورد می‌تواند به کاهش هزینه‌های درمان، بهبود کیفیت زندگی بیماران و کاهش بار بیماری در جامعه کمک شایانی کند.
