هانگژو، چین – در حادثهای بحثبرانگیز که دو سال پیش در مدرسهای در شهر هانگژو، استان گوانگشی چین به وقوع پیوست، نمایش یک فیلم ترسناک در غیاب معلم منجر به بروز اختلال روانی حاد و گذرا در یک دانشآموز دختر شد. این رویداد، که اکنون پس از کشمکشهای طولانی حقوقی به نتیجه رسیده، افکار عمومی و رسانههای اجتماعی چین را به شدت درگیر کرده و بحث گستردهای را درباره مسئولیتپذیری مدارس و تأثیر محتوای نامناسب بر سلامت روان دانشآموزان برانگیخته است.
جزییات نمایش فیلم ترسناک و آغاز اختلال روانی دانشآموز
بر اساس گزارشها، دو سال پیش در یکی از کلاسهای درسی مدرسهای در هانگژو، زمانی که معلم در کلاس حضور نداشت، برای دانشآموزان فیلمی با محتوای ترسناک پخش شد. اگرچه جزییات دقیق فیلم منتشر نشده است، اما والدین یکی از دانشآموزان دختر تأکید میکنند که این فیلم تأثیر مخربی بر سلامت روان دخترشان داشته است. مشکلات این دانشآموز از همان شب پس از تماشای فیلم آغاز شد و او علائمی چون بیقراری، بیحسی و اختلال در ارتباط با واقعیت را از خود بروز داد. با وخامت حال دانشآموز، والدین نگران او را به بیمارستان محلی منتقل کردند و پزشکان پس از معاینه، تشخیص «اختلال روانی حاد و گذرا» را برای وی صادر کردند.
پیگیری قانونی والدین؛ شکایت از مدرسه به دلیل اختلال روانی دخترشان
والدین این دانشآموز با این اعتقاد که تماشای فیلم ترسناک در مدرسه عامل اصلی بیماری روانشناختی فرزندشان بوده است، از مدرسه شکایت و درخواست غرامتی به مبلغ ۳۰ هزار یوآن (معادل ۴۲ هزار دلار آمریکا) کردند. آنها تأکید داشتند که هیچیک از اعضای خانوادهشان سابقه بیماری روانشناختی نداشتهاند و این حادثه به طور مستقیم به سهلانگاری مدرسه در انتخاب محتوای آموزشی و نظارت بر دانشآموزان مرتبط است. این پرونده حقوقی بیش از دو سال به طول انجامید و در این مدت، به یکی از موضوعات داغ و بحثبرانگیز در فضای مجازی چین تبدیل شد. جامعه به دو گروه تقسیم شده بود: عدهای بر ضرورت ممنوعیت پخش فیلم ترسناک برای کودکان تأکید داشتند و گروهی دیگر معتقد بودند که این اختلال روانی موقتی بوده و با درمان دارویی مرتفع شده، لذا نیازی به پیگیری قضایی بیشتر نیست.
حکم دادگاه و مسئولیت مدرسه در قبال فیلم ترسناک
سرانجام، دادگاه پس از بررسی شواهد و مدارک، رأی خود را صادر کرد و مدرسه را مسئول پرداخت ۳۰ درصد از مبلغ غرامت درخواستی والدین شناخت. در توضیح این حکم، قاضی اعلام کرد که اگرچه مدرسه از لحاظ قانونی مجوز پخش فیلم را داشته است، اما به دلیل "سهلانگاری در نظارت بر دانشآموزان" و عدم توجه به تأثیر احتمالی محتوای فیلم ترسناک بر سلامت روان آنها، مسئول شناخته شده است. دادگاه همچنین دستور داد که این مبلغ غرامت از طریق بیمه مدرسه پرداخت شود. این حکم نشاندهنده اهمیت نقش نظارتی و حمایتی مدارس در قبال سلامت روانی دانشآموزان است.
ابعاد روانشناختی و تربیتی نمایش فیلم ترسناک برای کودکان
کارشناسان روانشناسی بر این باورند که کودکان و نوجوانان به دلیل عدم بلوغ کامل شناختی و هیجانی، آسیبپذیری بیشتری در برابر محتوای ترسناک دارند. تماشای فیلم ترسناک در مدرسه یا هر محیط آموزشی دیگر، میتواند پیامدهای ناگوار و طولانیمدتی برای آنها به همراه داشته باشد. برخی از این پیامدها عبارتند از:
افزایش اضطراب و استرس مزمن
اختلالات خواب و کابوسهای شبانه
تأثیر منفی بر تمرکز و عملکرد تحصیلی
حالتهای بیقراری، بیحسی و دشواری در ارتباط با واقعیت، که در مورد این دانشآموز نیز مشاهده شد.
همانطور که در تشخیص پزشکان نیز آمده است، «اختلال روانپریشی حاد و گذرا» میتواند در افرادی که سابقه بیماری روانی ندارند نیز در مواجهه با شرایط پر استرس و ترسناک بروز کند و معمولاً با مصرف دارو و رواندرمانی قابل کنترل و درمان است. با این حال، وظیفه مدارس و نهادهای آموزشی فراتر از درمان، در پیشگیری از بروز چنین آسیبهایی نهفته است. مسئولیتپذیری در قبال انتخاب محتوای مناسب و نظارت دقیق بر محیط آموزشی، از اصول بنیادین تربیت سالم و رشد همهجانبه دانشآموزان به شمار میرود. این حادثه تلخ بار دیگر لزوم تدوین و اجرای دستورالعملهای سختگیرانه برای نمایش محتوای صوتی و تصویری در مدارس را برجسته میسازد.
مطالب مرتبط
- رادیو داروها متاستاز سرطانهای تیروئید و ریه را متوقف کرده و راهی نوین میگشایند
- افزایش تقاضای جهانی برای داروهای بیولوژیک ایران
- کمبود دندانپزشک چالش ملی است پزشک خانواده راهی برای مدیریت هزینههای درمان
- چهارمین همایش پایش سلامت بانوان در بوشهر با محوریت پیشگیری از پوکی استخوان برگزار شد
آرزو سمیعی، یکی از روزنامهنگاران پرشور و متعهد مجله خبری است که با نگاهی دقیق و تیزبین، به پوشش مسائل اجتماعی و فرهنگی میپردازد. او با تخصص در حوزههایی مانند حقوق زنان، محیط زیست و آموزش، همواره در تلاش برای آگاهیبخشی و ایجاد تغییرات مثبت در جامعه است.