## گندم، سوخت و سایه یارانه ها: قصه ی تلخ کشاورزان
با وجود وعده های دولت برای جدا کردن بودجه ی خرید گندم از منابع یارانه ای، لایحه ی بودجه ی سال آینده بار دیگر نشان می دهد که کشاورزان همچنان به دنبال یارانه های سوخت برای تامین معاش خود هستند. این وضعیت نشان دهنده ی بی توجهی دولت به امنیت غذایی و حمایت از کشاورزان است.
سال هاست که کشاورزان به دلیل تاخیر در پرداخت مطالبات خود، با مشکلات عدیده ای در تامین هزینه های تولید و زندگی خود مواجه هستند. تامین اعتبار خرید تضمینی گندم از محل یارانه های سوخت، یکی از دلایل اصلی این مشکل است. این رویه نه تنها باعث تاخیر در پرداخت ها می شود، بلکه منجر به عدم شفافیت و تداوم مشکلات کشاورزان می شود.
کشاورزان و نمایندگان مجلس بارها خواستار اختصاص بودجه ی مستقلی برای خرید گندم شده اند. آنها معتقدند که این راه حل، به شفاف سازی فرآیند پرداخت و تسریع در آن کمک خواهد کرد. با این حال، دولت تاکنون به این خواسته ها توجهی نکرده است.
در لایحه ی بودجه ی سال ۱۴۰۴، با وجود اهمیت تامین امنیت غذایی و حمایت از تولیدکنندگان داخلی، دولت همچنان به تامین منابع مالی مورد نیاز برای خرید تضمینی گندم از محل یارانه های سوخت پایبند است. این تصمیم نه تنها نشان دهنده ی بی توجهی دولت به نیازهای کشاورزان است، بلکه گویای عدم توجه به امنیت غذایی کشور نیز می باشد.
ادامه ی این وضعیت، عواقب ناگواری برای بخش کشاورزی کشور خواهد داشت. از جمله ی این عواقب می توان به کاهش انگیزه ی کشاورزان برای کشت گندم، کاهش تولید این محصول استراتژیک و در نهایت، افزایش وابستگی کشور به واردات گندم اشاره کرد.
برای حل این مشکل، دولت باید اقدامات اساسی تری انجام دهد. اختصاص یک ردیف بودجه ی مستقل برای خرید تضمینی گندم، تسریع در پرداخت مطالبات کشاورزان و ایجاد سازوکارهای مناسب برای شفافیت در فرآیند پرداخت ها، از جمله ی این اقدامات است.
همچنین، دولت باید با کشاورزان به عنوان شرکای اصلی در تامین امنیت غذایی کشور تعامل سازنده‌ای داشته باشد و به نظرات و پیشنهادات آنها توجه کند.
در نهایت، باید به یاد داشت که تامین اعتبار خرید تضمینی گندم از محل یارانه های سوخت، یک سیاست نادرست و غیرکارآمد است که باید هر چه سریعتر اصلاح شود. تداوم این رویه، عواقب جبران ناپذیری برای بخش کشاورزی و امنیت غذایی کشور خواهد داشت.
