فراگیری کمبود ویتامین D در میان ایرانیان: زنگ خطری برای سلامت عمومی
گسترش نگران کننده کمبود ویتامین D در کشور، با آمار تکان دهنده‌ی ۷۵ درصد، سایه‌ی سنگینی بر سلامت جامعه انداخته است. این کمبود، که به عنوان یک معضل جدی شناخته می‌شود، نه تنها بر استحکام استخوان‌ها تاثیر می‌گذارد، بلکه سیستم ایمنی بدن را نیز تضعیف می‌کند و عملکردهای حیاتی دیگر را مختل می‌سازد. در کنار این، کمبود کلسیم نیز به عنوان یک چالش تغذیه‌ای جدی مطرح است، اما اهمیت ویتامین D در سلامت عمومی آن را به موضوعی با اولویت بالاتر تبدیل می‌کند.
عوامل مختلفی در بروز این بحران نقش دارند. شیوه‌ی زندگی امروزی، با کاهش تحرک بدنی، افزایش زمان سپری شده در محیط‌های بسته و در نتیجه کاهش دسترسی به نور خورشید، مهمترین عامل این کمبود است. علاوه بر این، مصرف ناکافی لبنیات که منبع اصلی کلسیم بدن هستند، این مشکل را تشدید می‌کند.
وزارت بهداشت در اقدامی قابل توجه، طرح توزیع مجدد شیر در مدارس را با حمایت دولت به اجرا درآورده است. این طرح می‌تواند در افزایش مصرف کلسیم و بهبود سلامت استخوان‌ها تاثیرگذار باشد، اما کافی نیست. برای مبارزه با کمبود ویتامین D نیاز به رویکردی جامع‌تر داریم.
استفاده از مکمل‌های ویتامین D، به ویژه برای افرادی که کمتر در معرض نور خورشید قرار دارند، امری ضروری است. شناسایی و درمان به موقع افراد مبتلا به این کمبود، به ویژه سالمندان که در معرض خطر پوکی استخوان هستند، اهمیت بالایی دارد.
تامین مالی طرح‌های حمایتی از تغذیه، چالشی اساسی است. اگرچه وزارت بهداشت اقداماتی برای اخذ مالیات از محصولات مضر برای سلامت انجام داده است، اما استفاده‌ی بهینه از این منابع در حمایت از طرح‌های تغذیه‌ای همچنان با موانع جدی روبرو است.
در نهایت، مقابله با کمبود ویتامین D نیازمند همکاری و تلاش همگانی است. افزایش آگاهی عمومی، حمایت‌های دولتی موثرتر، دسترسی آسان‌تر به مکمل‌ها و اصلاح الگوهای غذایی، عوامل کلیدی در حل این مشکل هستند. مسئولین باید با فوریت بیشتری به این معضل ملی بپردازند.
