یک دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری با تاکید بر پیچیدگی و چندوجهی بودن مسئله بهبود کیفیت آب و جلوگیری از آلودگی آن، خواستار همکاری گسترده میان بخش‌های مختلف جامعه، دولت‌ها و سازمان‌های زیست‌محیطی شد.
حافظ مهدنژاد در گفت‌وگو با خبرنگاران، با اشاره به راهکارهای مقابله با آلودگی و ارتقای کیفیت آب، مدیریت منابع آلوده‌کننده را به عنوان یکی از اقدامات موثر برشمرد و اظهار داشت: در این راستا، کنترل و تصفیه فاضلاب صنعتی پیش از ورود به محیط زیست امری حیاتی است و صنایع باید به استانداردهای زیست‌محیطی پایبند باشند.
مهدنژاد همچنین بر نقش مدیریت فاضلاب شهری و توسعه و نگهداری سیستم‌های تصفیه پیشرفته برای جلوگیری از ورود آلاینده‌ها به منابع آبی تاکید کرد و افزود: استفاده از روش‌های کشاورزی پایدار و کاهش ورود نیترات‌ها و فسفات‌ها به آب‌های سطحی و زیرزمینی نیز از جمله مواردی است که در مدیریت منابع آلوده‌کننده باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.
این متخصص حفاظت از منابع آب طبیعی را یکی از راهکارهای اساسی در جلوگیری از آلودگی و ارتقای کیفیت آب دانست و بیان کرد: حفظ جنگل‌ها و مراتع نقش مهمی در جذب آلاینده‌ها و حفظ کیفیت آب ایفا می‌کند. علاوه بر این، جلوگیری از برداشت بی‌رویه آب و مدیریت مصرف آن در بخش‌های کشاورزی، صنعت و خانگی برای پیشگیری از کاهش سطح آب‌های زیرزمینی و سطحی ضروری است و حفاظت از حوزه‌های آبریز و ایجاد مناطق حفاظت‌شده برای جلوگیری از آلودگی منابع آبی نباید نادیده گرفته شود.
رئیس کانون بسیج اساتید دانشگاه سیدجمال‌الدین اسدآبادی، توسعه فناوری‌های نوین را از دیگر راهکارهای بهبود کیفیت آب و جلوگیری از آلودگی آن عنوان کرد و افزود: استفاده از فناوری‌های پیشرفته تصفیه آب مانند اسمز معکوس، نانوفیلتراسیون و مواد جاذب آلاینده، همچنین توسعه فناوری‌های کشاورزی دقیق و استفاده از سیستم‌های آبیاری هوشمند و کودهای زیستی نقش موثری در کاهش آلودگی آب دارند.
مهدنژاد همچنین بر اهمیت آموزش و افزایش آگاهی عمومی در زمینه بهبود کیفیت و جلوگیری از آلودگی آب تاکید کرد و خاطرنشان ساخت: آموزش مردم در مورد مصرف پایدار آب و افزایش آگاهی عمومی نسبت به اهمیت کیفیت آب و روش‌های کاهش آلودگی، تشویق به کاهش مصرف پلاستیک و جلوگیری از ورود زباله‌های پلاستیکی به رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، مشارکت مردم در پروژه‌های زیست‌محیطی و تشکیل گروه‌های داوطلب برای نظارت بر کیفیت آب و انجام پروژه‌های پاکسازی رودخانه‌ها و دریاچه‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار است.
وی سیاست‌گذاری و تدوین قوانین را در راستای بهبود کیفیت و جلوگیری از آلودگی آب موثر دانست و اظهار داشت: تصویب قوانین سختگیرانه برای کنترل آلودگی آب و وضع مجازات‌های سنگین برای آلوده‌کنندگان منابع آبی نباید در سیاست‌گذاری‌ها مغفول بماند. همچنین، حمایت از پروژه‌های زیست‌محیطی و تخصیص بودجه و منابع برای پروژه‌های ارتقای کیفیت آب، و نیز هماهنگی بین‌المللی میان کشورها برای حل مشکلات آلودگی آب در رودخانه‌ها و دریاچه‌های مشترک ضروری است.
این دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری همچنین به نقش نظارت و ارزیابی در بهبود کیفیت و جلوگیری از آلودگی آب اشاره کرد و گفت: نظارت مداوم بر کیفیت آب و ایجاد شبکه‌های نظارتی برای اندازه‌گیری مستمر کیفیت آب در منابع مختلف، گزارش‌دهی شفاف و انتشار منظم گزارش‌ها در مورد وضعیت کیفیت آب و اقدامات انجام شده برای بهبود آن از جمله موارد موثر در نظارت و ارزیابی‌ها است.
مهدنژاد در پایان با تاکید بر نقش کاهش اثرات تغییرات اقلیمی در بهبود کیفیت و جلوگیری از آلودگی آب تصریح کرد: مدیریت منابع آب در شرایط خشکسالی و برنامه‌ریزی برای کاهش اثرات خشکسالی بر منابع آب و همچنین کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و تغییرات اقلیمی می‌تواند بر کیفیت آب تاثیرگذار باشد، بنابراین کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از اهمیت بالایی برخوردار است.
اخبار دقیق و به روز در مجله خبری سرزمین