معاون هماهنگی امور عمرانی استان سیستان و بلوچستان با تاکید بر نقش بیبدیل ظرفیتهای بومی در حل بحران آب این منطقه، اظهار داشت: “بهرهگیری از نفوذ معتمدین و ریشسفیدان محلی به عنوان حلقه واسط میان دولت و مردم، رویکردی موفق در تسهیل فرآیندهای اجرایی و ایجاد انسجام اجتماعی در راستای تامین آب پایدار برای استان بوده است.” وی افزود که این راهبرد بومیمحور، منجر به اتخاذ تصمیمات کارآمدتر و منطبق با نیازهای واقعی جوامع محلی شده است.
عطاءاله اکبری در نشست با مسئولان محیط زیست کشور که به منظور بررسی وضعیت احیای تالاب هامون برگزار شد، با اشاره به سابقه تاکید استان بر استفاده از ظرفیت معتمدین، ریشسفیدان و نهادهای محلی در موضوع حیاتی آب هیرمند، خاطرنشان کرد: “تجربه نشان داد که اقدامات متمرکز در سطح سازمانهای متولی، آنچنان که باید و شاید، نتوانست گره از مشکلات بگشاید.”

وی در ادامه با تشریح ورود جدی وزارت کشور و استانداری سیستان و بلوچستان به مسئله تامین آب شرب در پی بروز مشکلات جدی، تصریح کرد: “به ویژه پس از مصوبه معاون اول رئیسجمهور مبنی بر استفاده حداکثری از ظرفیتهای محلی، این موضوع با جدیت بیشتری پیگیری شد و خوشبختانه، از ابتدای اسفند ماه سال گذشته، شاهد اقدامات موثری در زمینه تامین آب منطقه سیستان بودهایم که تاثیر بسزایی در ایجاد اطمینان از پایداری نسبی آب شرب در این منطقه داشته است.” این رویکرد تعاملی و مبتنی بر اعتماد به ظرفیتهای داخلی، توانسته است تا حدودی از نگرانیهای مردم بکاهد.
اکبری با تاکید بر استمرار این رویکرد موفق اظهار داشت: “استانداری سیستان و بلوچستان با تمام توان، فرآیند تامین آب را از طریق دیپلماسی محلی و بهرهگیری از ظرفیت نهادهای مختلف، دستگاههای نظارتی و معتمدین محلی ادامه خواهد داد.” این تعامل سازنده و همافزایی میان نهادهای دولتی و رهبران محلی، کلید موفقیت در حل چالشهای پیچیده این منطقه است.
معاون استاندار همچنین ابراز امیدواری کرد که پس از تامین آب شرب پایدار برای منطقه سیستان، از همین ظرفیت ارزشمند برای تامین آب مورد نیاز بخشهای کشاورزی و زیستمحیطی نیز استفاده شود. وی با اشاره به پیوند تنگاتنگ اقتصاد و محیط زیست در دو سوی مرز مشترک با کشور دوست و برادر افغانستان، تاکید کرد: “رفع مشکلات منطقه سیستان، تاثیر مستقیمی بر توسعه مناطق مرزی ما با افغانستان خواهد داشت و به تقویت روابط اقتصادی و اجتماعی میان دو کشور منجر خواهد شد.”
در بخش دیگری از سخنان خود، اکبری بر ضرورت تخصیص اعتبارات ملی مکفی برای اجرای طرحهای زیستمحیطی در راستای حفظ اکوسیستم حوزه سیستان تاکید کرد و گفت: “در حال حاضر، اعتبارات این بخش تنها از محل منابع محدود استانی تامین میشود که کافی نیست.” وی با اشاره به اهمیت تالاب بینالمللی هامون به عنوان یکی از حیاتیترین منابع زیستمحیطی منطقه، نقش کلیدی آن در حفظ تنوع زیستی، تامین معیشت جوامع محلی و تعدیل شرایط اقلیمی را یادآور شد و تخصیص سهم مشخص و قابل توجه از اعتبارات ملی برای حفاظت، احیا و مدیریت پایدار این تالاب را یک ضرورت راهبردی دانست. این اقدام میتواند به پایداری زیستمحیطی و بهبود کیفیت زندگی در این منطقه مرزی کمک شایانی نماید.
به این ترتیب، تجربه سیستان و بلوچستان نشان میدهد که در مواجهه با چالشهای پیچیده و چندوجهی همچون بحران آب، اتخاذ رویکردهای بومیمحور و تکیه بر ظرفیتهای اجتماعی و فرهنگی مناطق، میتواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد و زمینهساز توسعه پایدار و بهبود شرایط زندگی مردم گردد. دیپلماسی محلی، با ایجاد اعتماد و مشارکت فعال جوامع محلی، نه تنها فرآیندهای اجرایی را تسهیل میکند، بلکه حس تعلق و مسئولیتپذیری را نیز در میان مردم تقویت کرده و اثربخشی اقدامات را به طور چشمگیری افزایش میدهد.