تهران، قلب تپنده ایران، با معضل کم آبی دست و پنجه نرم می‌کند. کاهش بارش‌ها، بهره‌برداری افراطی از سفره‌های زیرزمینی و مدیریت ناکارآمد منابع آبی، سایه سنگین خشکسالی را بر این کلانشهر انداخته است. این بحران، زنگ خطری جدی برای آینده پایتخت به صدا درآورده است.
گزارش‌های اخیر حاکی از آن است که میانگین بارش‌ها به شدت کاهش یافته و این امر، نگرانی‌ها را در مورد تامین آب شرب و فضای سبز تهران تشدید کرده است. مسئولان شهری، به ویژه اعضای شورای شهر، بر ضرورت اتخاذ راهکارهای فوری و بلندمدت تاکید دارند. هوشمندسازی مصرف آب و استفاده بهینه از منابع موجود مانند قنات‌ها و چشمه‌ها از جمله راهکارهای پیشنهادی است.
یکی از چالش‌های اساسی، فرونشست زمین به دلیل برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی است. حفر چاه‌های غیرمجاز نیز به تخریب منابع آبی و نابودی پوشش گیاهی شهر دامن زده است. این امر نه تنها منجر به خشک شدن درختان می‌شود، بلکه سلامت شهروندان را نیز به خطر می‌اندازد.
دسترسی محدود به پساب تصفیه شده با استاندارد مناسب نیز بر شدت بحران افزوده است. استفاده از پساب‌های صنعتی به جای پساب تصفیه شده بهداشتی، سلامت شهروندان را تهدید می‌کند و نیازمند مداخله جدی وزارتخانه‌های مرتبط است.
شورای شهر تهران، در اقدامی قابل توجه، بودجه‌ای کلان را برای هوشمندسازی سیستم‌های آبرسانی اختصاص داده است، اما این اقدامات به تنهایی کافی نیست. همکاری همه جانبه سازمان‌ها و نهادهای مرتبط و آگاه سازی عمومی در این زمینه حیاتی است.
برای حل این معضل پیچیده، نیازمند برنامه‌ریزی جامع و درازمدت هستیم. از جمله راهکارهای اساسی می‌توان به مدیریت یکپارچه منابع آب، کاهش مصرف آب در بخش‌های مختلف، بهره‌گیری از فناوری‌های نوین در مدیریت آب، ارتقای آگاهی عمومی و حمایت از تحقیقات در این حوزه اشاره کرد.
بی‌توجهی به این بحران، پیامدهای جبران‌ناپذیری برای تهران و ساکنانش خواهد داشت. باید قبل از وقوع فاجعه، اقدامات اساسی و قاطع انجام دهیم.
