## خاموشی ستاره‌ای درخشان در آسمان ادب فارسی
با اندوهی عمیق، جامعه ادبی ایران از خاموشی ستاره‌ای درخشان در آسمان ادب فارسی خبر می‌دهد. استاد جلیل تجلیل، محقق و چهره ماندگار علوم بلاغی و ادبیات فارسی، در سن نود سالگی چشم از جهان فروبست.
این استاد برجسته، عمر خود را وقف خدمت به زبان و ادب فارسی کرد و با آثار ارزشمند و تدریس‌های بی‌نظیرش، جایگاه ویژه‌ای در دل دوستداران ادبیات ایران به دست آورد. وی در سال ۱۳۱۳ در شهرستان خوی به دنیا آمد و پس از گذراندن دوره تحصیلات مقدماتی در حوزه علمیه، برای ادامه تحصیل به دانشگاه تبریز راه یافت و در رشته ادبیات فارسی به تحصیل پرداخت. سپس برای تکمیل مطالعات به تهران رفت و در دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد.
استاد تجلیل، علاوه بر تدریس، آثار ارزشمندی در زمینه علوم بلاغی و ادبیات فارسی تألیف و ترجمه کرد. کتاب “معانی و بیان” از جمله آثار مهم ایشان است که به عنوان یکی از منابع اصلی در زمینه آرایه‌های ادبی و زیبایی‌شناسی ادبی شناخته می‌شود. همچنین، ترجمه کتاب “أسرار البلاغه” از عبدالقاهر جرجانی و مقدمه‌ای بر “شرح معلقات سبع” از دیگر آثار ارزشمند استاد تجلیل هستند.
استاد تجلیل، علاوه بر دانش گسترده در زمینه ادبیات فارسی و عربی، شخصیتی متواضع، مهربان و خوش‌رفتار داشت. ایشان همواره به دانشجویان و علاقه‌مندان به ادبیات با روی باز استقبال می‌کردند و دانش و تجربیات خود را بی‌دریغ در اختیار دیگران قرار می‌دادند.
خاموشی استاد جلیل تجلیل، ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه ادبی کشور است. یاد و نام این استاد فرزانه همواره در دل دوستداران ادبیات فارسی زنده خواهد ماند.
